علائم اختلالات روانی در کودک من چیست؟
بیماری های روانی در کودکان
کودکان می توانند شرایط روانی مشابهی با بزرگسالان داشته باشند، اما علائم آنها ممکن است متفاوت باشد. پس باید بدانید برای چه چیزی باید مراقبشان باشید، چگونه می توانید به آنها کمک کنید و آیا بردن فرزندان به جلسات روان درمانی به آنها کمک میکند یا خیر؟
علائم اختلالات روانی را بشناسید!
تشخیص بیماری های روانی در کودکان برای والدین دشوار است. در نتیجه، بسیاری از کودکانی که می توانند از درمان بهره مند شوند، کمک مورد نیاز خود را دریافت نمی کنند. درک کنید که چگونه علائم هشداردهنده بیماری روانی در کودکان را تشخیص دهید و چگونه می توانید به فرزند خود کمک کنید.
بیماری روانی چیست؟
سلامت روان، سلامت کلی نحوه تفکر، تنظیم احساسات و رفتار است. بیماری روانی یا اختلال روانی به الگوها یا تغییراتی در تفکر، احساس یا رفتار گفته می شود که باعث ناراحتی یا اختلال در عملکرد فرد می شود.
اختلالات سلامت روان در کودکان به طور کلی به عنوان تاخیر یا اختلال در ایجاد تفکر، رفتارها، مهارت های اجتماعی یا تنظیم احساسات متناسب با سن تعریف می شود. این مشکلات برای کودکان ناراحت کننده است و توانایی آنها در عملکرد خوب در خانه، مدرسه یا سایر موقعیت های اجتماعی را مختل می کند.
معضلات درمان اختلالات روانی کودکان
درک اختلالات روانی در کودکان دشوار است زیرا رشد طبیعی دوران کودکی فرایندی است که شامل تغییر است. علاوه بر این، علائم یک اختلال بسته به سن کودک ممکن است متفاوت باشد و کودکان ممکن است نتوانند احساس خود و یا دلیل رفتارشان را به گونه ای توضیح دهند.
نگرانی در مورد اَنگ مرتبط با بیماری های روانی، استفاده از داروها و هزینه ها یا چالش های لجستیکی درمان نیز ممکن است والدین را از مراقبت از کودکی که مشکوک به بیماری روانی است باز دارد.
اختلالات شایع در کودکان
اختلالات روانی در کودکان یا اختلالات رشدی که توسط متخصصان بهداشت روان برطرف می شوند ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- اختلالات اضطرابی؛ اختلالات اضطرابی در کودکان عبارتند از ترس، نگرانی یا اضطراب مداوم که توانایی آنها را برای شرکت در بازی، مدرسه یا شرایط اجتماعی معمولی متناسب با سن مختل می کند. تشخیص ها شامل اضطراب اجتماعی، اضطراب فراگیر و اختلالات وسواس جبری است.
- اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD)؛ در مقایسه با اکثر کودکان هم سن، کودکان مبتلا به ADHD در توجه، رفتارهای تکانشی، بیش فعالی یا ترکیبی از این مشکلات دچار مشکل هستند.
- اختلال طیف اوتیسم (ASD)؛ اختلال طیف اوتیسم یک بیماری عصبی است که در اوایل کودکی، معمولاً قبل از 3 سالگی ظاهر می شود. اگرچه شدت ASD متفاوت است، کودک مبتلا به این اختلال در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران مشکل دارد.
- اختلالات اشتها؛ اختلالات خوردن به عنوان مشغله ای برای نوع بدن ایده آل، تفکر نامنظم در مورد کاهش وزن و عادات غذایی و رژیم غذایی ناامن تعریف می شود. اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری می‌تواند منجر به اختلال عملکرد عاطفی و اجتماعی و عوارض جسمانی تهدید کننده زندگی شود.
- افسردگی و سایر اختلالات خلقی؛ افسردگی عبارت است از احساس غم و اندوه مداوم و از دست دادن علاقه که باعث اختلال در عملکرد کودک در مدرسه و تعامل با دیگران می شود. اختلال دوقطبی منجر به تغییرات شدید خلقی بین افسردگی و اوج شدید عاطفی یا رفتاری می شود که ممکن است محافظت نشده، خطرناک یا ناامن باشد.
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)؛ PTSD پریشانی عاطفی طولانی مدت، اضطراب ، خاطرات ناراحت کننده، کابوس ها و رفتارهای مخرب در پاسخ به خشونت، سوءاستفاده، صدمه یا سایر رویدادهای آسیب زا است.
- روانگسیختگی؛ اسکیزوفرنی یک اختلال در ادراک و افکار است که باعث می شود فرد ارتباط خود را با واقعیت (روان پریشی) از دست بدهد. اسکیزوفرنی اغلب در اواخر نوجوانی تا دهه 20 ظاهر می شود، منجر به توهم، هذیان و اختلال در تفکر و رفتار می شود.
علائم هشداردهنده بیماری روانی در کودکان چیست؟
علائم هشداردهنده ای که نشان می دهد فرزند شما ممکن است دارای اختلال روانی باشد عبارتند از:
- غم مداوم - دو هفته یا بیشتر
- خروج از روابط اجتماعی یا اجتناب از آن
- صدمه زدن به خود یا صحبت از آسیب رساندن به خود
- صحبت از مرگ یا خودکشی
- طغیان یا تحریک پذیری شدید
- رفتار خارج از کنترل که می تواند مضر باشد
- تغییرات شدید در خلق و خو، رفتار یا شخصیت
- تغییر در عادات غذایی
- کاهش وزن
- مشکل در خوابیدن
- سردردهای مکرر یا معده درد
- مشکل در تمرکز
- تغییرات در عملکرد تحصیلی
- اجتناب یا عدم حضور در مدرسه
در صورت مشکوک بودن فرزندم به بیماری روانی چه باید کرد؟
اگر نگران سلامت روانی فرزند خود هستید با پزشک کودک خود در این باره مشورت کنید. رفتارهای مربوط به شما را شرح دهید. با معلم، دوستان نزدیک، خویشاوندان یا سایر مراقبین فرزند خود صحبت کنید تا ببینید آیا آنها متوجه تغییراتی در رفتار فرزند شما شده اند یا خیر. این اطلاعات را با پزشک فرزند خود به اشتراک بگذارید.
متخصصان چگونه بیماری های روانی را در کودکان تشخیص می‌دهند؟
شرایط سلامت روان در کودکان بر اساس علائم و نشانه ها و نحوه تأثیر این وضعیت بر زندگی روزمره کودک تشخیص داده می شود. پزشک فرزند شما ممکن است توصیه کند که کودک شما توسط یک متخصص مانند روانپزشک، روانشناس کودک، روانشناس بالینی، پرستار روانپزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشت روانی ارزیابی شود. ارزیابی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- معاینه کامل پزشکی
- تاریخچه پزشکی
- سابقه آسیب جسمی یا احساسی
- سابقه خانوادگی سلامت جسمی و روانی
- بررسی علائم و نگرانی های عمومی با والدین
- جدول زمانی پیشرفت رشد کودک
- تاریخچه دوران تحصیلی
- مصاحبه با والدین
- گفتگو و مشاهده کودک
ارزیابی تشخیص بیماری های روانی در کودکان ممکن است زمان بر باشد زیرا کودکان خردسال ممکن است در درک یا بیان احساسات خود دچار مشکل شوند و رشد طبیعی آنها متفاوت است. پزشک ممکن است در طول زمان تشخیص را تغییر داده یا اصلاح کند.
بیماری روانی در کودکان چگونه درمان می شود؟
گزینه های درمانی متداول برای کودکانی که شرایط روانی دارند عبارتند از:
- روان درمانی، روان درمانی که به عنوان گفتاردرمانی یا رفتار درمانی نیز شناخته می شود، راهی برای رفع نگرانی های مربوط به سلامت روان با صحبت با یک روانشناس یا سایر متخصصان بهداشت روانی است. در کودکان خردسال ، روان درمانی ممکن است شامل زمان بازی یا بازی باشد و همچنین در مورد اتفاقاتی که هنگام بازی رخ می دهد صحبت کند. در دوران روان درمانی، کودکان و نوجوانان یاد می گیرند که چگونه در مورد افکار و احساسات صحبت کنند، چگونه به آنها پاسخ دهند و چگونه رفتارهای جدید و مهارت های مقابله ای را بیاموزند.
- دارو درمانی؛ پزشک یا متخصص سلامت روان فرزند شما ممکن است دارویی مانند محرک، ضد افسردگی، داروهای ضد اضطراب، ضد روان پریشی یا تثبیت کننده خلق را به عنوان بخشی از برنامه درمانی توصیه کند. پزشک خطرات، عوارض جانبی و مزایای درمان دارویی را توضیح می دهد.
چگونه می توانم به فرزندم کمک کنم تا با بیماری روانی کنار بیاید؟
شما نقش مهمی در حمایت از برنامه درمانی فرزند خود خواهید داشت. مراقبت از خود و فرزند:
- با بیماری آشنا شوید.
- مشاوره خانواده را در نظر بگیرید که با همه اعضا به عنوان شریک برنامه درمانی برخورد می کند.
- در مورد نحوه پاسخگویی به فرزند خود و برخورد با رفتارهای دشوار، از متخصص بهداشت روانی فرزند خود راهنمایی بخواهید.
- در برنامه های آموزشی والدین ثبت نام کنید، به ویژه برنامه هایی که برای والدین کودکان مبتلا به بیماری روانی طراحی شده است.
- تکنیک های مدیریت استرس را بررسی کنید تا به شما در پاسخ آرام کمک کند.
- به دنبال راه هایی برای آرامش و تفریح با فرزند خود باشید.
- نقاط قوت و توانایی های فرزند خود را تحسین کنید.
- با مدرسه فرزند خود کار کنید تا از حمایت لازم برخوردار شوید.
اگر شما نیز تجربه ای در این زمینه دارید و یا پزشک متخصص خوبی را در زمینه روانشناسی کودک میشناسید حتماً آنرا به ما معرفی کنید.
سلامت روان کودک خود را جدی بگیرید.
این مقاله ترجمه‌ای از مقاله حفظ سلامت روان کودک در مجله تخصصی مایو کلینیک است. منبع: children's mental health
